W 1919 roku dzi臋ki staraniom doktora zosta艂o powo艂ane towarzystwo, kt贸rego zadaniem by艂o uzbieranie funduszy na szpital dzieci臋cy. Rok p贸藕niej miasto zakupi艂o posiad艂o艣膰, kt贸ra mia艂a by膰 przeznaczona na szpital dzieci臋cy, jednak brakowa艂o funduszy na remont oraz zakup sprz臋tu. W 1921 roku otworzono szpital dzi臋ki polsko-ameryka艅skiego komitetowi, kt贸ry zakupi艂 niezb臋dny sprz臋t. Pocz膮tkowo w obiekcie mie艣ci艂o si臋 tylko 25 艂贸偶ek dla dzieci, 3 sale dla chorych oraz jedna operacyjna. 殴r贸d艂em wody dla szpitala by艂a studnia kopana. Plac贸wka posiada艂a o艣wietlenie elektryczne, pralni臋 r臋czn膮 oraz kuchni臋. Fundusze na utrzymanie szpitala pochodzi艂y z dzier偶awy, pieni臋dzy od ludzi prywatnych, z puszek, z zabaw i ze sprzeda偶y produkt贸w z gospodarstwa rolnego. Z czasem budynek szpitala sta艂 si臋 niewystarczaj膮cy i w 1924 roku podj臋to decyzj臋 o budowie nowego budynku zaka藕nego. Obiekt jak na swoje czasy by艂 nowoczesny, a fotografie z jego wn臋trza by艂y wysy艂ane na Mi臋dzynarodow膮 Wystaw臋 Przeciw-Gru藕licz膮 w Rzymie. Nowy budynek zosta艂 oddany do u偶ytku w 1927 roku i liczy艂 65 艂贸偶ek. To dzi臋ki zaanga偶owaniu mieszka艅c贸w i ich ofiarno艣ci uda艂o si臋 tak szybko przygotowa膰 budynek do otwarcia. Dzieci biedne by艂y leczone bezp艂atnie i le偶a艂y na 艂贸偶kach fundacyjnych. Szpital utrzymywa艂 si臋 z w艂asnych pieni臋dzy. W 1929 roku szpital zosta艂 skanalizowany. W obiekcie urz膮dzono izb臋 przyj臋膰, aptek臋, magazyny 偶ywno艣ciowe, magazyny bielizny oraz kuchni臋. W 1930 roku ogrodzono ca艂膮 posesj臋 i za艂o偶ono ogr贸d owocowy. W 1932 roku zbudowano kostnic臋 i portierni臋. W 1934 roku dobudowano pi臋tro, a dwa lata p贸藕niej zakupiono plac 800 m2, aby postawi膰 budynki gospodarcze i pralni臋. W latach 1934-1935 uregulowano hipotek臋 szpitala. Podczas II Wojny 艢wiatowej w szpitalu by艂y leczone dzieci 偶ydowskie i niemieckie. Szpital by艂 tak偶e miejscem szkolenia sanitarnego, w kt贸rym by艂y przygotowywane opatrunki dla partyzant贸w. Podczas wojny szpital ucierpia艂. W 1952 roku szpital zosta艂 przemianowany na wojew贸dzki specjalistyczny i zaliczono go do grupy szpitali szkoleniowych. W tym czasie plac贸wka posiada艂a 186 艂贸偶ek. W 1953 roku oddano do u偶ytku budynek, w kt贸rym hospitalizowano chorych na chorob臋 Heinego-Medina co zwi臋kszy艂o ostatecznie liczb臋 艂贸偶ek do 225. W 1957 roku powsta艂y nowe mo偶liwo艣ci finansowe rozwoju szpitala, kt贸ry rok p贸藕niej zosta艂 powi臋kszony o izb臋 przyj臋膰 i administracji z miejscami hotelowymi dla piel臋gniarek i szkol膮cych si臋 lekarzy. Teren szpitala zosta艂 ogrodzony, wybudowano drog臋 dojazdow膮 oraz poprawiono zaopatrzenie w energi臋 elektryczn膮. W 1967 roku obiekt powi臋kszono o oddzia艂 p艂ucny zwi臋kszaj膮c liczb臋 艂贸偶ek do 255. W kolejnych latach modernizowano szpital coraz bardziej. W 1971 roku z powodu ci膮g艂ych napraw budynek lecz膮cy chorob臋 Heinego-Medina zosta艂 zamkni臋ty. Na prze艂omie 1972-1973 roku w noc sylwestrow膮 wichura zerwa艂a dach budynku chirurgii. Przez lata trwa艂y nieudolne starania o budow臋 nowego szpitala a偶 w 1980 przygotowano dokumentacj臋 i zacz臋to prac臋.聽 W 1984 roku uruchomiono ponownie oddzia艂 chirurgiczny. W 1992 roku powsta艂 nowy oddzia艂 o profilu endokrynologicznym zwi臋kszaj膮c ilo艣膰 艂贸偶ek do 381. Szpital w 2015 roku zosta艂 zamkni臋ty z powodu przeniesienia si臋 do nowej plac贸wki, jednak w starych budynkach wci膮偶 dzia艂a pr膮d, kt贸rego roczne utrzymanie wynosi 120 tysi臋cy z艂otych. W planach jest sprzeda偶 terenu.