Na polanie w bliskim towarzystwie zabudowań mieszkalnych znajdują się trzy militarne pojazdy. Śmigłowiec Wielozadaniowy Mi-2 został zaprojektowany przez radzieckie biuro konstrukcyjne. Poprzez fuzję Polski i ZSRR w 1965 roku rozpoczęto produkcję w zakładach WSK Świdnik. Mi-2, który był następcą Mi-1. Ciekawostką jest fakt, że śmigłowiec nigdy nie był produkowany seryjnie w ZSRR. Przez 20 lat wyprodukowano 5500 maszyn w wielu wersjach specjalistycznych. Pierwotnie śmigłowiec został zaprojektowany w celach cywilnych, jednak powstały także warianty wojskowe, które trafiły głównie do Ludowego Wojska Polskiego. Ze względu na popularność śmigłowca można go dziś spotkać w wielu muzeach. Produkcję Mi-2 zakończono w 1985 roku. Produkcję seryjną samolotu An-2 rozpoczęto w 1949 roku. Od 1957 roku został wyprodukowany na licencji w Chinach jako Y-5, a od 1960 roku w Polsce w zakładach w Mielcu. An-2 to największy produkowany seryjnie jednosilnikowy dwupłatowiec na świecie. Samoloty An-2 znalazły zastosowanie w lotnictwie rolniczym, sportowym, wojskowym i pasażerskim. Były one użytkowane w takich krajach jak: ZSRR, Afganistan, Bułgaria, Czechosłowacja, NRD, Chiny, Wietnam, Tunezja, Egipt, Grecja, Kuba, Mali, Neapol, Polska, Węgry, Rumunia, Sudan, Indie, Jugosławia, Mongolia, Turcja, Korea Północna oraz USA. Powstało ponad 18 tys. egzemplarzy, a produkcję zakończono w 1996 roku. SKOT – Średni Kołowy Opancerzony Transporter wyprodukowany przez Czechosłowację w 1959 roku. Do jego budowy zostały wykorzystane podzespoły samochodu ciężarowego Tatra T-138 oraz prototypowego terenowego samochodu ciężarowego S-360. W 1961 roku zbudowano kilka prototypów oznaczonych jako Praga S-260, którymi zainteresowała się Polska i efektem tego było wspólne zajęcie się produkcją. W 1963 roku transporter został wprowadzony do Wojska Polskiego jako SKOT oraz dla Armii Czechosłowackiej jako OT-64. Pojazdy były eksportowane do różnych krajów, a najczęściej do arabskich. Początkowo produkcję utrzymywano w tajemnicy i dopiero w 1964 roku pierwsza seria transporterów została zaprezentowana na paradzie Wojska Polskiego z okazji XX-lecia Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Pojazd ze względu na wysokie właściwości trakcyjne i możliwości bojowe zaliczany był do najlepszych transporterów opancerzonych na świecie. Posiadał on nowoczesny układ napędowy z planetarną półautomatyczną skrzynią biegów systemu Wilson, centralny układ pompowania oraz niezależne zawieszenie kół. Te czynniki zapewniały mu dużą manewrowość w terenie. Pokonywanie przeszkód wodnych prosto z marszu umożliwiał wodoszczelny kadłub oraz śruby do napędu w wodzie, natomiast opancerzenie chroniło załogę przed pociskami broni strzeleckiej oraz odłamkami granatów i pocisków artyleryjskich. Transporter posiadał wyposażenie, które potrafiło ochronić załogę przed pyłem radioaktywnym oraz skażeniami biologicznymi i chemicznymi. Jeszcze przed uruchomieniem produkcji podjęto decyzję o zaprojektowaniu wersji uzbrojenia transportera, która ostatecznie otrzymała nazwę SKOT-2A. To zlecenie przypisano Polakom. Kolejna wersja pojazdu nazywała się SKOT-2AP i była wyposażona w opracowaną przez Wojskową Akademię Techniczną zmodernizowaną wieżę pozwalającą na prowadzenie ognia także do celów powietrznych. Uzbrojone wersje transportera SKOT-2A i 2AP pozwoliły na wykorzystanie go do bezpośredniego wsparcia piechoty na polu walki oraz współdziałania z czołgami w różnych rodzajach działań. Na bazie SKOT-a opracowano wersje specjalne wozów artyleryjskich, inżynieryjnych, łączności, technicznych i medycznych zapewniając wysoki poziom standaryzacji sprzętu pancernego. Na początku lat 90-tych XX wieku transportery zostały stopniowo wycofywane z Wojska Polskiego. W 2010 roku w składzie Wojska znajdywało się 100 takich pojazdów.