Lokomotywy spalinowe SM42 zostały zaprojektowane w taborze kolejowym w Poznaniu w latach 1958-1962, a następnie zlecono ich wykonanie zakładowi. Zostały one skonstruowane do ciężkich prac manewrowych oraz prowadzenia lekkich pociągów towarowych. SM42 to pierwsze krajowe lokomotywy spalinowe większej mocy dzięki którym wprowadzenie trakcji spalinowej PKP nabrało szybszego tempa. Spalinowozy od numeru 521 zostały wyposażone w lżejsze wózki bez belki bujakowej. W 70-tych latach 39 sztuk wyposażono w instalację ogrzewania 500 V z zasilaniem prądnicy głównej, tworząc przy tym nowy typ lokomotywy o serii 101D. W latach 1972-1975 wyeksportowano 37 lokomotyw dla Kolei Marokańskich typu DG200. Produkcja dla PKP trwała do 1981 roku. W 1982 roku przedsiębiorstwo budujące drogi dla Iraku zamówiło 6 lokomotyw SM42 w wersji podobnej do dostarczanych dla Maroka. W latach 1985-1992 wyprodukowano jeszcze niewielki nakład lokomotyw. Na bazie SM42 powstała prototypowa lokomotywa akumulatora EPA42. Oprócz produkcji dla PKP w latach 1969-1992 wyprodukowano 622 egzemplarze dla kolei przemysłowych. Lokomotywy SM-42 są najpopularniejszą serią lokomotyw spalinowych w Polsce. W 2009 roku istniało ich 1224, w tym 867 w barwach PKP Cargo. Lokomotywa była produkowana w wersji fabrycznej 6Da i zmodernizowanej 6Da/R do maja 2013 roku. W Polsce w 1957 roku na dobre ruszyła elektryfikacja linii kolejowych. W latach 60-tych projekt rozwijał się prężnie, natomiast mocno wyhamował w 1988 roku przez nieudolność władz komunistycznych. Wzrost długości zelektryfikowanych szlaków kolejowych przyczynił się do potrzeby produkcji większej ilości lokomotyw elektrycznych. W masowej produkcji w tamtym czasie była lokomotywa ET21, natomiast trzeba było czegoś mocniejszego. Lokomotywy elektryczne ET22 zaczęto produkować w latach 1969-1989 jako następcę modelu ET21. Zostały one opracowane tak samo jak SM42 w Poznaniu. W 1971 roku zbudowano pierwsze 10 seryjnych lokomotyw ET22 jednocześnie kończąc produkcję ET21. Rocznie budowano około 90 maszyn. W latach 1971-1973 podjęto próbę modernizacji aby zwiększyć prędkość niestety efektem tego były palące się urządzenia elektryczne oraz zrywane sprzęgi śrubowe. W latach 1975-1976 wyprodukowano 23 lokomotywy dla Maroka. Łącznie powstało 1207 elektrowozów. Do 1997 roku zezłomowano 33 lokomotywy ET22, następnie do 2000 roku kolejne 192. Do 2001 maszyny były użytkowane przez PKP, a następnie w wyniku przemian 955 lokomotyw trafiło do PKP Cargo. W kolejnych latach wiele egzemplarzy trafiło do innych przewoźników działających w Polsce. PKP Intercity nie dysponował żadnymi lokomotywami więc wynajął je od PKP Cargo. W efekcie tego składy osobowe często ciągnęły lokomotywy ET22 co nie było dobrym pomysłem ze względu na charakterystykę maszyn. W 2004 roku podjęto modernizację pierwszej lokomotywy, która po udanych testach otworzyła furtkę dla kolejnych. Udało się zmodernizować kilkadziesiąt maszyn. W 2007 roku pierwsza lokomotywa wyjechała na tory w Czechach, a rok później na Słowację. Od 2010 roku lokomotywy były przekazywane do innych przewoźników w Polsce. W 1956 roku pierwszy raz zaprezentowano lokomotywę na Międzynarodowych Targach Poznańskich. W latach 1957-1970 wyprodukowano ich około 1000 sztuk, z których 293 zostały zakupione przez PKP. Zainteresowane nabyciem maszyn były Wschodnie Niemcy, jednak nigdy nie doszło do transakcji z powodu nieodpowiedniej konstrukcji. Lokomotywa SM30 przeznaczona była do pracy manewrowej i prowadzenia lekkich pociągów. Była to pierwsza polska udana lokomotywa spalinowa z przekładnią elektryczną.