Huta Stali Pld 🇨🇿

Huta została założona w 1889 roku. Początkowo zakład był przedsiębiorstwem prywatnym, jednak już rok później przekształcono go w spółkę akcyjną. Pierwszy piec elektryczny powstał w 1908 roku. 20 czerwca 1889 roku na terenie huty miał miejsce strajk górników, w wyniku którego zniszczono ratusz i willę dyrektora. Podczas strzelaniny przez żandarmów zginęło troje dzieci, a kilka osób zostało skazanych. Od początku kierownictwo obiektu było mocno nastawione na eksport, co zmusiło hutę do prowadzenia ostrzejszej konkurencji niż na rynku krajowym. W pierwszych latach istnienia eksportowano 1/5 swojej produkcji za granicę. W 1897 roku huta posiadała swoją filię w 18 miastach europejskich. W tym samym roku huta dostarczyła odkuwki do pierwszych oceanicznych austro-węgierskich pancerników klasy Habsburg. Właściciel huty był twardym biznesmenem i jego posunięcia racjonalizacyjne wywołały znaczny opór zwłaszcza w Austrii. W 1898 roku sprzedał swoje udziały w firmie i żył jako zamożna osoba prywatna i znany mecenas. W 1900 roku w hucie pracowało około 1200 ludzi i produkowano około 36 000 ton stali oraz 16 000 ton wyrobów gotowych głównie luf, stali narzędziowej, armat, drutu stalowego i kolców stalowych. Większość produktów szła na eksport. Przed I Wojną Światową huta prócz rodzimej armii austro-węgierskiej zaopatrywała również np. włoską. Około 1900 roku opracowano bardzo udany młotek Poldiego do warsztatowego pomiaru twardości, który był odmianą metody Brinella. W 1906 roku w obiekcie wynaleziono stal, która stała się najlepszą stalą szybkotnącą na rynku światowym. W latach 1903-1911 słynny wiedeński architekt wybudował pensjonat wraz z wyposażeniem wnętrz, willą dyrektorską oraz zaprojektował nowe elewacje budynków. W 1909 roku do budowy samochodu Blitzen Benz wykorzystano stalowy wał korbowy produkcji huty, który w 1911 w Daytona stanowił światowy rekord prędkości wynoszący 211,51 km/h. W 1913 roku huta pożyczyła chińskiemu rządowi 300 000 sztuk złota, przy założeniu, że po spłacie zamówi części do armat i stal narzędziową za tę samą kwotę. Po 1918 roku huta była monopolistą w produkcji stali szlachetnej w Czechosłowacji. Materiały były wykorzystywane głównie w przemyśle lotniczym i motoryzacyjnym. W latach 1918-1920 w innym mieście powstał nowy oddział. W 1922 opatentowano stal ogniotrwałą, której skład wpłynął na rozwój tych materiałów na świecie. W 1929 roku huta zatrudniała około 4000 ludzi i wytwarzała 40 000 ton wyrobów, głównie narzędzi oraz wałów korbowych, luf do armat oraz karabinów maszynowych. 2/3 produkcji szło na eksport. Podczas okupacji hitlerowskiej zakłady stały się częścią niemieckiego koncernu. W 1931 roku utworzono odrębny zakład produkujący narzędzia chirurgiczne i protezy. W 1938 roku dostarczono stal konstrukcyjną do samochodu Thunderbolt, którym brytyjski kierowca George Eyston ustanowił w latach 1938-1939 trzy rekordy prędkości świata, wszystkie powyżej 500 km/h. W tym samym czasie osiągnięto szczyt dostaw stali dla armii czechosłowackiej. Huta dostarczała również opancerzenie dla największego czechosłowackiego okrętu wojennego Prezydenta Masaryka. Przed II Wojną Światową huta posiadała oddziały i magazyny w 39 krajach. W 1945 roku zakład został znacjonalizowany. Stale żaroodporne stosowano w czechosłowackich odrzutowcach szkoleniowych Aero L-29 Delfin i ich następcach Aero L-39 Albatros. W 1969 roku rozpoczęto produkcję zestawów chirurgicznych ze stali nierdzewnej. W latach 70-tych rozpoczęto kompleksową modernizację i przebudowę hut. W 1980 roku zaczęto w Czechach stosować stopy tytanu, samolot akrobacyjny Zlin Z-50, na którym piloci Ivan Tuček i Petr Jirmus zdobyli tytuły mistrzów świata w akrobacji powietrznej. Po 1989 roku zakład nie mógł sobie poradzić z załamaniem rynków socjalistycznych i ograniczeniem krajowej produkcji. Huta zatrudniająca 20 000 osób przynosił straty i działał na ułamku mocy produkcyjnych. W 1990 roku huta zdobyła złoty medal na wystawie Bruksela Eureka za stal służącą do składowania odpadów nuklearnych. W 1992 roku obiekt przekształcono w spółkę akcyjną. Pogarszająca się sytuacja doprowadziła do wstrzymania produkcji w 1993 roku, a rząd zaczął szukać wyjścia w przyspieszonej prywatyzacji. Jeszcze tego samego roku zwycięzcą w konkursie została firma, która nie miała żadnego doświadczenia w branży ani kapitału. Pod jego kierownictwem cześć zakładu stopniowo bankrutowała i zaprzestała produkcji. Po kilku latach produkcja wróciła, ale już na mniejszą skalę. Jako spółka zależna od niemieckiego koncernu w połączeniu z czeską fabryką rozpoczęła produkcję metalurgiczną. W 2009 roku zakończono szeroko zakrojoną inwestycję i uruchomiono nowe obiekty produkcyjne i nową kuźnię. Od 2012 roku huta działa pod nową nazwą w nowej strukturze. W 2014 roku firma zaczęła mieć problemy finansowe. W 2016 roku sąd wydał zgodę na reorganizację w ramach postępowania upadłościowego. W styczniu 2017 roku huta rozpoczęła ponownie prace pełną parą, ale na niedługo. W grudniu 2017 roku sąd ogłosił upadłość spółki, pracownicy zostali zwolnieni. Od tego czasu sprzedaż firmy wielokrotnie kończyła się niepowodzeniem.

Search