Obiekt powstał na początku lat 70-tych jako Przedsiębiorstwo Przemysłu Chłodniczego. Na początku działalności był wyposażony tylko w jedną chłodnię składową. W 1978 roku Przedsiębiorstwo Przemysłu Chłodniczego zostało przekształcone w Kombinat Rolno-Przemysłowy. W momencie powstania przedsiębiorstwo posiadało 5 chłodni, zakład budowlany i metalowy oraz 233 hektary ziemi. W latach 1980-1983 w celu zapewnienia własnych surowców do przetwórstwa kombinat utworzył własną sieć gospodarstw rolnych. Kombinat miał swoje placówki w różnych częściach kraju. W skład całego kompleksu wchodziły gospodarstwa rolne, zakłady przetwórstwa owocowo-warzywnego oraz mięsnego, zakłady produkcji metalowej, chłodnie i ogólnospożywcze sklepy firmowe. Od powstania aż do upadku kombinatu zarządzał nim jeden dyrektor. W 1984 roku do prac przy nawożeniu i ochronie roślin używano samolotów An-2. Do działań agrotechnicznych wykorzystywano samoloty An-2 i Mi-2, które były wynajmowane z mieleckiego Zakładu Usług Agrolotniczych. W 1987 roku zaczęto współpracę z lokalnymi rolnikami na dostawy surowców. Kombinat posiadając własną bazę surowców rozwijał również przetwórstwo rolno-spożywcze. Chłodnie budowano w pobliżu zakładów, jednak często z powodu rezerw stały one puste i przynosiły straty, dlaczego w głównej chłodni kombinatu w 1957 roku rozpoczęto produkcję mrożonek. W latach 60-tych poszerzono produkcję o mrożone gotowe dania z surowców rolników z którymi współpracował zakład. Pozostałe chłodnie z powodu tych samych problemów przyłączono do głównej i rozpoczęto tą samą produkcję. W 1982 roku utworzono zakład wiodący. Rok później uruchomiono wytwórnię wód gazowanych, a w kolejnym wydział produkcji lodów. W 1986 roku utworzono wydział przetwórstwa mięsnego oraz konserw. Kombinat jako pierwszy na terenie kraju podjął się produkcji automatycznych drzwi chłodniczych. W zakładzie metalowym rozpoczęto produkcję nadwozi, przyczep, naczep izotermicznych oraz chłodniczych, maszyn rolniczych na potrzeby prywatnych gospodarstw oraz sadzarek do ziemniaków. Kombinat planował produkcję ciągników rolniczych o średniej mocy. W 1987 roku odbyły się rozmowy na ten temat z włoską spółką, jednak nie udały się. Pod koniec lat 80-tych rozpoczęto produkcję elektrowni wiatrowych, oraz części do samolotów An-2. Kombinat na własne potrzeby otworzył zakłady remontowo-budowlane oraz produkcję materiałów budowlanych. Produkowano również pustaczarki i betoniarki, pracowniczą odzież ochronną oraz mieszkania dla swoich pracowników. Kombinat utworzył własne sklepy firmowe w centrach handlowych oraz zakładach rolno-przemysłowo-handlowych. W 1987 roku kompleks posiadał już 176 sklepów i punktów gastronomicznych. Rok później powstał sklep we Lwowie. Kombinat posiadał również Dom Kultury i Nauki, Dom Sportu i stadion sportowy. W 1978 roku utworzono Ludowy Klub Sportowy. Drużyna w latach 1990-1991 oraz 1991/1992 grała w I lidze polskiej. Kombinat utworzył także własną bazę hotelową. Przedsiębiorstwo odbudowało kilka zabytkowych obiektów na terenie Polski. Cały kompleks był największym zakładem w tej części Europy, w którym w momencie najlepszej wydajności pracowało 35 tysięcy ludzi. W 1988 roku przekształcono kombinat w spółkę akcyjną, jednak rok później minister rolnictwa podjął decyzję o likwidacji kombinatu, a jego majątek wydzierżawił spółce. Przekształcenie zakładu w spółkę akcyjną spotkało się już w 1988 roku ze znacznym sprzeciwem działacza „Solidarności” Rolników Indywidualnych. 23 marca 1990 roku minister rolnictwa wypowiedział kombinatowi umowę dzierżawy majątku. W kombinacie działały trzy grupy. Jedna dążyła do likwidacji spółki, druga do rozbicia na mniejsze zakłady, a trzecia do utrzymania w jedności całości. Według dyrektora zakładu likwidator został bezprawnie nasłany na spółkę. Odbyło się spotkanie w tej sprawie z likwidatorem oraz komitetem protestacyjnym, jednak grupa broniąca zakład została rozwiązana co przyczyniło się do upadku. Podczas całego konfliktu 16 zagranicznych firm składało propozycję przejęcia kombinatu, ale rząd zablokował wszystkie propozycje. Po długotrwałych problemach w 1992 roku pojawił się kolejny likwidator, a majątek zakładu został przekazany Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa.