W 1901 roku monarcha w臋gierski zawar艂 umow臋 z rad膮 miejsk膮 s艂owackiego miasta na pozwolenie otwarcia kopalni do wydobycia z艂贸偶 magnezytu. Budow臋 zak艂adu przer贸bki magnezytu rozpocz臋to w 1909 roku przez firm臋 w臋giersko-niemieck膮. Obiekt rozpocz膮艂 dzia艂alno艣膰 w 1911 roku, kiedy uruchomiono pierwszy piec szybowy, a drugi oddano do u偶ytku 3 lata p贸藕niej. W zak艂adzie znajdowa艂 si臋 r贸wnie偶 m艂yn do kruszenia wypalonego magnezytu. Surowy magnezyt sprowadzano konnymi wozami z rampy za艂adunkowej, a zak艂ad by艂 po艂膮czony z dworcem kolejowym. Jego produkcja wynosi艂a 17-18 tys. ton wypalonego magnezytu rocznie, a produkty eksportowano do USA i Niemiec. Po wybuchu I Wojny 艢wiatowej za艂oga sk艂adaj膮ca si臋 g艂贸wnie z Niemc贸w musia艂a zosta膰 zaci膮gni臋ta do wojska. Podczas wojny wyposa偶enie zosta艂o cz臋艣ciowo zniszczone, a cz臋艣ciowo opuszczone. Po I Wojnie 艢wiatowej produkcja i wydobycie zosta艂y wznowione. Pod koniec II Wojny 艢wiatowej podczas przeprawy przez front zak艂ad zosta艂 obrabowany i zdewastowany. Kopalnia zap艂aci艂a cen臋 za przerw臋 w dostawie pr膮du w ca艂ym mie艣cie. Po tym, jak uciekaj膮cy 偶o艂nierze Wehrmachtu zniszczyli maszynowni臋 i siedzib臋 miejskich elektrowni, kopalnia zosta艂a zalana. Po wyzwoleniu po艂o偶ono nacisk na odbudow臋 zak艂adu i kopalni oraz napraw臋 infrastruktury takiej jak mosty czy tunele, kt贸re mia艂y kluczowe znaczenie dla funkcjonowania obiektu. Kopalnia wznowi艂a dzia艂alno艣膰 w maju w 1945 roku, a zak艂ad produkcji w grudniu tego samego roku. R贸wnie偶 w 1945 roku huta magnezytu zosta艂a znacjonalizowana dekretem prezydenckim i w艂膮czona do pa艅stwowego przedsi臋biorstwa. W 1947 roku rozpocz臋to budow臋 nowego zak艂adu w bezpo艣rednim s膮siedztwie miasta. Lokalizacja ta zosta艂a wybrana ze wzgl臋du na blisko艣膰 linii kolejowej. Nowy zak艂ad posiada艂 3 piece szybowe i wysoki komin. Magnezyt dowo偶ono do nowej firmy z zak艂adu kolejk膮 linow膮 zaprojektowan膮 w 1949 roku. Wyst臋powanie magnezytu w warstwach powierzchniowych umo偶liwi艂o jego eksploatacj臋 metod膮 odkrywkow膮. Wa偶nym aktem prawnym by艂a ustawa, kt贸ra uzna艂a magnezyt za minera艂, do kt贸rego stosuje si臋 przepisy ustawy g贸rniczej. Znacznie poprawi艂o to warunki pracy i status g贸rnik贸w. Na pocz膮tku lat 60-tych XX wieku sprawdzi艂y si臋 prognozy geologiczne na temat wydobycia magnezytu z kamienio艂omu. Z tego powodu w latach 1965-1970 otwarto kopalni臋 podziemn膮. W tym okresie prawie 40% wydobytego surowca sz艂o na eksport do r贸偶nych kraj贸w. Pod koniec lat 60-tych XX wieku zwr贸cono uwag臋 na ekologiczne konsekwencje dzia艂alno艣ci kopalni magnezytu, zw艂aszcza na py艂 powstaj膮cy podczas przetwarzania surowca, kt贸ry znacznie zanieczy艣ci艂 powietrze w mie艣cie. W rezultacie miasto sta艂o si臋 jednym z najbardziej brudnych w Czechos艂owacji. Sytuacja ta sta艂a si臋 nie do zniesienia po rozpocz臋ciu budowy osiedla mieszkalnego naprzeciwko zak艂adu w latach 80-tych XX wieku. W szczeg贸lno艣ci wzgl臋dy 艣rodowiskowe doprowadzi艂y do ca艂kowitego zamkni臋cia kopalni i zak艂adu w po艂owie lat 90-tych XX wieku, a zak艂ad magnezytu zosta艂 przeniesiony do innego miasta.