Zakład wybudowano w 1900 roku. Rok później uruchomiono zmodernizowaną kuźnię, w której głównie produkowano narzędzia żelazne dla rolników, górników i ogrodników. W obliczu rosnącego zapotrzebowania pierwsza walcownia została uruchomiona w 1906 roku. Wkrótce później uruchomiono odlewnię żeliwa szarego. W latach 1912-1915 rozpoczęto budowę hali martenowskiej z przyległą walcownią o przekroju ciężkim, średnim i lekkim. Wkrótce potem firma została połączona z fabrykami Skody. Teren zakładu wciąż się rozrastał i w kolejnych latach wybudowano walcownię lśniącego żelaza, zakład przeróbki lemieszy pługów walcowanych, elektrownię oraz warsztaty mechaniczne. W latach 1919-1938 program produkcji uzupełniono stalą ciągnioną na zimno i stalą łuszczoną. W 1945 roku zakład składał się z ze stalowni, 3 walcowni, walcowni z zaprawą i piecami elektrycznymi do obróbki cieplnej oraz wykańczalni. W latach 60-tych wybudowano nową hutę stali z 3 piecami łukowymi. W 1960 roku poszerzono produkcję w stal stopową o pożądanych jakościach. W 1969 roku rozpoczęto produkcję rur stalowych tłoczonych. W 1978 roku uruchomiono piec do wyżarzania stałego. Przed 1989 rokiem obiekt wchodził w skład Zjednoczonej Huty Stali, która później została znacjonalizowana. Hutę uznano za zabytek kultury i jest miejscem chętnie odwiedzanym przez ekipy filmowe. Obecnie przedsiębiorstwo zarządzane jest przez czeską spółkę i zajmuje się produkcją głównie wylewek i różnego rodzaju prętów stalowych. W zakładzie pracują 3 walcownie, a stal dostarczana jest za pomocą dwóch elektrycznych pieców łukowych. Na terenie znajduje się natomiast kilkanaście budynków, które są nieużytkowane. Piece martenowskie zostały zamknięte w 2001 roku ze względów ekologicznych, a w 2013 zdemontowano ich kominy. Budynek walcowni wyłączono z użytku prawdopodobnie w 2020 roku.