Przędzalnia została wybudowana w 1878 roku. Do zakończenia II Wojny Światowej wchodziła w skład tzw. Imperium Przemysłowego Rodziny Scheiblerów. Po wojnie zakład uległ nacjonalizacji. W 1941 roku zakład produkował styczniki olejowe oraz przekaźniki termobimetalowe jako jeden z oddziałów firmy Siemens Schuckert. W 1945 roku otwarto Zakłady Aparatury Elektrycznej. 2 lata później znów nazwę zmieniono, a produkcję powiększono o przekaźniki termiczne, łączniki krańcowe, styczniki suche, przyciski sterownicze, nastawniki jazdy do wagonów tramwajowych, zestawy rozruchowe, luzowniki elektromagnetyczne i oporniki rozruchowe, Obiekt pod nazwą Zakłady Wytwórcze Wyłączników Niskiego Napięcia działał do 1958 roku po czym połączono go z innym zakładem ponownie zmieniając nazwę na Zakłady Aparatury Elektrycznej. Swoją architekturą budynek nawiązuje do średniowiecznej architektury obronnej. W późniejszym czasie budynek został rozbudowany o piętrowe części, w których mieściły się oddziały tkalni. Obiekt w 1993 roku został wpisany od rejestru zabytków. Cały obszar przekształcono na lofty, jedynie budynek Aparatury Elektrycznej pozostał opuszczony.
