Drewniana kaplica zosta艂a wzniesiona w latach 1906-1910 w stylu gotyckim. Zosta艂a ona ufundowana przez dw贸ch gospodarzy, kt贸rzy uciekli z armii carskiej, a kaplic臋 wznie艣li jako wotum dzi臋kczynne za ocalenie 偶ycia. 25% mieszka艅c贸w wioski stanowili mariawici. Podczas dzia艂ania 艣wi膮tyni w nabo偶e艅stwach udzia艂 bra艂o oko艂o 5-10 os贸b. Obecnie mariawici doje偶d偶aj膮 do innych ko艣cio艂贸w na terenie Polski. Przed II Wojn膮 艢wiatow膮 偶y艂o 15 mariawickich rodzin, po wojnie ilo艣膰 spad艂a do 7, a aktualnie zosta艂y tylko 2 rodziny. Kaplica wchodzi艂a w sk艂ad Ko艣cio艂a Starokatolickiego Mariawit贸w. Mariawityzm powsta艂 w Polsce na prze艂omie XIX i XX wieku i razem z Francj膮 posiada艂 najwi臋cej wiernych. Opiera si臋 na objawieniach siostry zakonnej Marii Franciszki Koz艂owskiej z 1893 r. w P艂ocku. Mariawityzm pocz膮tkowo dzia艂a艂 w ramach ko艣cio艂a rzymskokatolickiego jednak w 1906 roku po decyzji Papie偶a zosta艂 wy艂膮czony ze wsp贸lnoty. W obiekcie odbywa艂y si臋 odpusty na 艣w. Walentego oraz Tr贸jc臋 Przenaj艣wi臋tsz膮. Od 2004 roku nad kaplic膮 opiek臋 przej臋li uczniowie szko艂y. W 2011 roku wpisano obiekt do rejestru zabytk贸w.