Drewniany dworek powsta艂 w XVIII wieku. W po艂owie XIX wieku zosta艂 on gruntownie przebudowany. W 1900 roku wie艣 od 偶ydowskiego kupca odkupi艂 uczestnik Powstania Styczniowego. Zmar艂 on 6 lat p贸藕niej. Czworo dzieci jego syna tak偶e posiada艂o wojenn膮 histori臋. Walczyli oni o woln膮 Polsk臋 w czasie II Wojny 艢wiatowej. Jeden z nich b臋d膮cy podchor膮偶ym w 6. Pu艂ku Strzelc贸w Podhala艅skich dosta艂 si臋 w 1939 roku do niewoli niemieckiej, z kt贸rej uda艂o mu si臋 uciec. Aresztowali go ponownie w 1943 i trafi艂 do oboz贸w koncentracyjnych Auschwitz i Buchenwald, kt贸re zdo艂a艂 prze偶y膰. Dw贸jka kolejnych by艂a 偶o艂nierzami 120. Pu艂ku Piechoty Armii Krajowej, a ich siostra s艂u偶y艂a jako sanitariuszka. W czasie okupacji ratowali oni 偶ycie 偶ydom, daj膮c im schronienie w dworskiej stodole. Po wojnie w obiekcie mie艣ci艂a si臋 szko艂a. Po zamkni臋ciu plac贸wki w dworku przez jaki艣 czas mieszkali emerytowani nauczyciele. Obecnie budynek stoi opuszczony i nie zanosi si臋 na 偶adne zmiany.