Fabryka została wybudowana w 1951 roku. Zakład działał w branży chemiczno-tekstylnej i zajmował się produkcją ciągłych nici octanowych. Był to bardzo złożony proces, który potrafiło wykonać tylko kilka firm na całym świecie. W 2001 roku fabryka stała się liderem na świecie w produkcji przędzy octanowej. Posiadała ona w Europie aż 60% sprzedaży w branży. Jako przędza octan służył do produkcji tkanin, zwłaszcza podszewek i wewnętrznych części odzieży. Przetwarzany w cienkie przezroczyste arkusze natomiast do produkcji soczewek okularowych, masek ochronnych i kolorowych osłon do lamp i projektorów teatralnych. W 2003 fabryka została sprzedana firmie, która posiadała dwa oddziały, w jednym produkowano wiskozę, a w drugim cupro. W ten oto sposób połączono fabrykę rozwijając jeszcze bardziej przemysł włókienniczy. W 2005 roku w skutek kryzysu w dziedzinie celulozy zmniejszono produkcję aż o 66%. Na dodatek firma odpowiedzialna za dostarczanie energii elektrycznej do zakładu zbankrutowała. W 2007 fabryka została przejęta przez holding z zamiarem zwiększenia obrotów i produkcji. Nigdy to jednak nie nastąpiło gdy rok później z powodu awarii ogniwa została wstrzymana dostawa energii. W 2009 roku nastąpiła kolejna zmiana właściciela, jednak sytuacja nie poprawiła się a pracownicy zostali zwolnieni. W 2010 roku fabryka zbankrutowała i została postawiona w stan likwidacji. Obszar całego kompleksu zajmuje powierzchnię 185 000 metrów kwadratowych i jest szacowany na wartość około 20 mln euro. Firma, która aktualnie jest własnością miała usunąć azbest z terenu, jednak to nigdy nie nastąpiło.