Sanatorium rozpoczęto budować w 1911 roku, jednak z powodu wybuchu I Wojny Światowej ukończono je dopiero w 1924 roku. Kościół znajdujący się na terenie został wybudowany w 1920 roku. Sanatorium zajmowało się leczeniem gruźlicy i było prekursorem w tej dziedzinie. W 1929 roku wybudowano kolejne budynki co zapewniło ilość 2 tys. łózek dla przyjmowanych pacjentów. Całkowita powierzchnia kompleksu wynosiła 750 000 metrów kwadratowych. W 1942 roku zmienił się zarząd sanatorium. W 1949 roku rozpoczęto modernizację kompleksu a w kolejnych latach odnowiono i powiększono wydział radiologii oraz utworzono nowe dwa oddziały: chirurgii ogólnej oraz medycyny i pulmonologi. Z czasem sanatoria zaczynały świecić pustkami na rzecz pojawiającej się epoki antybiotyków. Ilość pacjentów w sanatorium zmalała niemalże dwukrotnie i od 1955 roku sanatorium działało już jako szpital ogólny. W 2015 roku z powodu budowy nowego szpitala obiekt został zamknięty. Kościół podzielił ten sam los, na rzecz kaplicy, którą zbudowano w nowym kompleksie szpitalnym.
