Rafineria powstała w 1884 roku i była jedną z najstarszych na świecie. Pierwsza afera miała miejsce w latach 1999-2001 i dotyczyła ona niezapłaconych faktur przez płocką firmę na rzecz rafinerii na kwotę 42 milionów złotych. Oskarżeni również byli dwaj pracownicy rafinerii. Prezes płockiej spółki dostał wyrok 6 lat pozbawienia wolności, a jego zastępca 5 lat. Rafineria ogłosiła upadłość w 2004 roku. W 2006 roku były plany budowy hydrokompleksu, które przez problemy pieniężne i prawne jeszcze bardziej utrudniły obiektowi jego ponowne uruchomienie. Hydrokompleks miał kosztować 500-700 milionów złotych. Rafineria jest winna ponad 1000 wierzycielom około 800 milionów złotych. Pozostała wartość obiektu szacowana jest na 350 milionów złotych. Syndyk próbował trzykrotnie bezskutecznie sprzedać najważniejszą część majątku upadłej firmy. Pierwsza cena wynosiła 326 milionów złotych, natomiast ostatnia zaledwie 180 milionów złotych. W 2008 roku została zakupiona przez kanadyjską spółkę, która jednak rok później nie radząc sobie z prowadzeniem firmy, sprzedała ją Grupie Lotos za milion złotych. Kluczowym aktywem rafinerii jest niedokończony hydrokompleks służący do wytwarzania nafty, rozpuszczalników, olejów bazowych oraz olejów gotowych specjalnych dla przemysłu i motoryzacji. W 2009 roku do zbadania procesu upadłościowego wynajęto Najwyższą Izbę Kontroli. Inspektor, który miał zacząć śledztwo w tej sprawie został znaleziony martwy po upływie miesiąca. Dyrektor natomiast zapewnia, że było to samobójstwo z przyczyn osobistych niemające nic wspólnego ze śledztwem. W 2011 roku pojawiła się szansa ponownego uruchomienia rafinerii. Niestety już kilka tygodni później nastało bardzo duże ryzyko katastrofy ekologicznej czego wynikiem było odcinanie dostaw prądu dla budynków na terenie upadłej rafinerii w związku z ogromnymi zaległościami płatniczymi. Kolejny problem tkwił w tym, że pracownicy nie dostawali od kilku miesięcy swoich wypłat. Na dodatek w międzyczasie toczył się spór prawny z byłym właścicielem rafinerii i obecnym, który ją od niego nabył. W 2014 roku świat obiegła informacja monakijskiej miliarderki, która została zamordowana w Nicei. Od samego początku w kręgu podejrzanych był obecny właściciel rafinerii jej zięć, który miał kłopoty finansowe. Mężczyzna trafił do więzienia na dożywocie za zlecenie zabójstwa, a obiekt trafił z powrotem w ręce poprzedniego właściciela. Na terenie rafinerii zalegają tony toksycznych odpadów, z którymi nikt nic nie robi. W 2017 roku doszło do wycieku zbiorników z kwasem, lecz tym razem obeszło się bez większych strat. W 2020 roku zatrzymano 8 osób w sprawie nielegalnego gromadzenia odpadów. Oskarżeni zarobili około 3 milionów złotych, a teraz będą musieli zapłacić 500 tysięcy złotych kary i grozi im do 12 lat pozbawienia wolności. Do końca 2021 roku z terenu rafinerii mają zniknąć wszystkie toksyczne odpady. Obecnie szacuje się, że na jej terenie znajduję się około 5 tysięcy ton, których usunięcie może kosztować około 50 milionów złotych.
