Cukrownię wybudowano w 1898 roku. Kierownik budowy nadzorował całą pracą od A do Z, a gdy zakład ruszył został mianowany szefem całej produkcji i pracował tam do końca swojego życia. Po 20 latach do cukrowni dobudowano rafinerię. Kolejnymi zmianami by rozwinąć zakład jeszcze bardziej była budowa szkół i przedszkoli dla dzieci pracowników, a także biblioteki, sklepu oraz OSP. Niestety 5 lat później cały kompleks został spalony przez wojska rosyjskie. W 1922 roku cukrownię odbudowano w ciągu dwóch lat. 4 lata później zakład zmienił właściciela, który unowocześnił i usprawnił produkcję cukru, a w późniejszym czasie doprowadzono do cukrowni linię wysokiego napięcia. Pod koniec II Wojny Światowej zakład został splądrowany przez Niemców wycofujących się z terenów Polski. Większość maszyn, jednak Niemcy byli zmuszeni do porzucenia podczas ucieczki i udało się je odzyskać i sprowadzić spowrotem do cukrowni. W 2006 roku Unia Europejska wprowadzając reformę restrukturyzacji sprowadziła cukrownię na bruk. Pracę straciło 120 osób, ale ucierpieli również lokalni sprzedawcy buraków, a także ludzie współpracujący z zakładem. Planów na wznowienie produkcji było kilka, jednak żaden z nich nie doszedł do skutku.
