Budowa obiektu rozpoczęła się w 1896 roku. Celem było zaopatrzenie w energię elektryczną odbiorców komunalnych i przemysłowych w najbliższym rejonie. Obiekt wybudowano w rejonie kopalni, by móc korzystać z jej produktów. Elektrownia posiadała nowoczesne rozwiązanie w postaci zastosowania sieci kablowej (6000 V). W 1900 roku obiekt przejęła spółka, która ze względu na coraz większe zapotrzebowanie rozbudowała zakład. Początkowa moc wynosiła 280 kW, a po zainstalowaniu w 1906 roku pierwszych turbin parowych wzrosła ona do 1300 kW. W trakcie II Wojny Światowej większość kadry zarządzającej obiektem została ewakuowała w głąb Niemiec, jednak elektrownia nawet w małej ilości pracowników wciąż działała. W styczniu 1945 roku zakład przejęły wojska radzieckie i w maju przekazały go władzom miasta. Elektrownia została prawie w całości zdemontowana i zniszczona. Podczas odbudowy zainstalowano nowe turbiny firmy Śkoda. Wprowadzono także nowe technologie takie jak: automatyka spalania, regulacja temperatury pary przegrzanej oraz modernizacja elektrofiltrów. W latach 70-tych w ramach kolejnych udoskonaleń zaczęto przystosowywać zakład do pracy ciepłowniczej. Po zakończeniu prac prócz energii elektrycznej zaczęto wytwarzać również ciepło. W 1946 roku obiekt przeszedł w ręce Państwa Polskiego, a w 1953 roku dobudowano nową część hali. W 2010 roku elektrociepłownię przejął skandynawski koncern energetyczny. Ze względu na regulacje unijne i konieczność wyłączenia wyeksploatowanych kotłów zdecydowano o wybudowaniu obok nowoczesnej elektrociepłowni wielopaliwowej. Budowa nowej elektrociepłowni rozpoczęła się w 2016 roku, a otwarto ją dwa lata później eliminując przy tym z użytku starą.
