Klasztor został zbudowany w 1661 roku w podziękowaniu za ustanie plagi z 1599 roku. Obiekt posiadał styl barokowy. Był to jeden z czterech klasztorów zakonu Kamedułów z XVII wieku pozostałe z nich powstały: w 1602 roku, 1614 roku, oraz 1618 roku. Cały kompleks posiadał 175 hektarów. W 1802 roku po rewolucji francuskiej klasztor zamknięto i dopiero w 1815 roku wrócił w posiadanie zakonu Kamedułów. W 1836 roku z powodu zniesienia zakonu Kamedułów obiekt został podarowany zakonowi Karmelitom Bosych, którzy zarządzali aż do całkowitego zniesienia zakonów. W 1918 roku klasztor przeszedł w posiadanie państwowe urzędu kościelnego. Włoski Czerwony Krzyż przekształcił kompleks w sanatorium dla weteranów wojennych, a w późniejszym czasie leczono w nim gruźlicę u kobiet. W latach 60-tych do kompleksu dobudowano szpital. W 1995 roku obiekt przekształcono w służbę zdrowia, a w 2013 roku został całkowicie zamknięty.