W ma艂ej miejscowo艣ci obok budynk贸w kolejowych znajduj膮 si臋 pojazdy kolejowe takie jak Warszawa M223 Drezyna oraz Lokomotywa 725. Warszawa M223 by艂 to polski samoch贸d produkowany w latach 1951-1973 przez FSO Warszawa, w oparciu o dokumentacj臋 radzieckiej Pobiedy 20. Na potrzeby jazd inspekcyjnych Polskich Kolei Pa艅stwowych seryjne Warszawy przerabiano na drezyny w Kolejowych Zak艂adach Nawierzchniowych w Nowych Skalmierzycach w latach 1956-1973. Ko艂a zmieniano na drewniane z metalow膮 obr臋cz膮, poniewa偶 standardowe stalowe ko艂a kolejowe by艂yby zbyt ci臋偶kie dla nap臋du samochodu osobowego. Uk艂ad sterowniczy by艂 unieruchomiony, a pod podwoziem samochodu montowano 艣rubowy podno艣nik-obrotnic臋, kt贸ry umo偶liwia艂 zmian臋 kierunku jazdy. Na drezyny przerobiono oko艂o 250 pojazd贸w w wersji sedan i pick-up. Drezyny u偶ywane by艂y g艂贸wnie w Polsce, ale importowano je tak偶e do Czechos艂owacji i Bu艂garii. PKP wycofa艂o je w po艂owie lat 90 XX wieku. Nie wszystkie trafi艂y na z艂om, niekt贸re s膮 w prywatnym posiadaniu, muzealnym albo kolejowym. Warszawa M223 by艂a bardziej znana w wersji drogowej. Drezyna umo偶liwia艂a szybki przejazd 100 km/h po torach, a specjalna konstrukcja pozwala艂a tak偶e na jazd臋 po drogach bitych. Lokomotywa by艂a maszyn膮 spalinowo-hydraulicznym. Pierwsze dwa prototypy zosta艂y dostarczone przez Czechos艂owackie Koleje Pa艅stwowe do Pragi w 1959 roku. Produkcja seryjna odbywa艂a si臋 na terenie 贸wczesnej S艂owacji w mie艣cie Martin. 艁膮cznie dostarczono 113 maszyn do Czechos艂owackich Kolei Pa艅stwowych i 61 co przedsi臋biorstw przemys艂owych. Lokomotywy zwane „Karkulk膮” (z niemieckiego Czerwony Kapturek) ze wzgl臋du na czerwone malowanie, posiada艂y przetwornic臋 redukcyjn膮 do obs艂ugi liniowej i manewrowej. W 1988 roku zmieniono oznaczenie z T.444.0 na seri臋 725. Lokomotywy nie posiada艂y kot艂a parowego, a ruch towarowy na liniach odga艂臋zionych nadal mala艂, mo偶na by艂o zrezygnowa膰 z ich us艂ug do 1992 roku. Wiele maszyn wci膮偶 jest w u偶ytku.