Sanatorium wybudowano w 1920 roku. Budynek jest położony na wysokości 1100 m.n.p.m. i znajduje się w rejonie, który słynie z bardzo dobrej jakości powietrza. Kompleks specjalizował się w leczeniu chorób układu oddechowego. Pacjentami były dzieci, które nocowały w dużych salach podczas odbywania terapii. Włoskie sanatoria przeważnie należały do zakonów. Założycielem tego był zakon Camilliani, a na froncie budynku widnieje napis Sacra famiglia Camilliani co oznacza: święta rodzina Camilliani. Obiekt posiadał kaplicę z namalowanym czerwonym krzyżem na suficie oraz własną kuchnię. Sanatorium zostało zamknięte w 1980 roku.