Założycielem sanatorium jest towarzystwo speleologiczne. Środowisko jaskiń krasowych służyło do leczenia zniszczonego stanu zdrowia zwłaszcza u dzieci. Leczono choroby układu oddechowego, astmę oskrzelową oraz alergię. W połowie lat 70-tych zaczęto wykorzystywać naturalne inhalatorium poprzez pobliską jaskinię. Przez jej głębokie położenie w masywie wapiennym charakteryzowała się doskonałymi wartościami leczniczymi. Sanatorium było w stanie pomieścić około 700 dzieci w wieku od 3 do 15 lat. Pobyt leczniczy trwał około 3 tygodnie. W ramach leczenia dzieci zabierano codziennie na 3-godzinną speleoterapię jaskiniową. Prócz tego odbywał się również codzienny harmonogram leczniczy: prawidłowe ćwiczenia oddechowe, spacery terenowe oraz rower treningowy. Sanatorium posiadało szkołę podstawową i przedszkole. Z czasem popyt na zostawianie dzieci w sanatoriach zaczął spadać. Główną przyczyną było to, iż zakład ubezpieczeń zdrowotnych wycofał wiele sanatoriów, a część z nich przekształcono na obiekty rekreacyjne. Ilość dzieci przyjeżdżających do sanatorium zaczęła maleć, a w parze z tym zarobki nie były za duże i obiekt zaczął popadać w długi aż w końcu został zamknięty.
