Budynek powstał w 1897 roku. Szyb wydrążono na potrzeby kopalni węgla kamiennego. Był to już trzeci szyb przynależący do tej kopalni. Do obsługi transportu zamontowano maszynę wyciągową skonstruowaną w tym samym roku. Do wszystkich trzech szybów doprowadzono linię kolejową, która łączyła je z hutą poprzez bocznicę kolejową wykorzystując przy tym 350 metrowy wiadukt. W 1889 roku wszystkie trzy szyby zostały pogłębione. Wieża została przebudowana i zmodernizowana w roku 1966. W 1913 roku szyb miał głębokość 216 m. Po zlikwidowaniu kopalni w 1993 roku majątek zakładu wraz z wieżą został przekazany do Spółki Rekonstrukcji Kopalń, która trzykrotnie bezskutecznie podejmowała próbę sprzedaży wieży drogą licytacji. W 2014 roku obiekt został wpisany do gminnej ewidencji zabytków miasta. Cena wywoławcza w 2015 roku wynosiła 157 tysięcy złotych lecz nie było zainteresowania. Wobec ryzyka dewastacji szybu powstała akcja społeczna, a związek górniczy wystosował wniosek o wpisanie obiektu do rejestru zabytków województwa, który nastąpił w 2018 roku.